Eindelijk was het zo ver. De overdracht van ons huis in Agia Kyriaki in Nafplion.

Vanaf 9.00 met onze advocaat naar de bank, het belastingkantoor, het kadaster, weer naar de bank, een andere bank en naar de notaris om om 18.30 weer buiten te staan. Een geweldige ervaring in een heerlijk land met ontzettend lieve mensen!

Terwijl aan het  bureau links Kostas, onze advocaat, met behulp van de notariële Google Maps aan het bakkeleien is met de directeur van het Kadaster om duidelijkheid over de registratie van de waterput te eisen is aan het rechter bureau de dochter van de notaris, zelf ook notaris, stoïcijns het contract aan het uitwerken.

Wij zitten aan een hoek van het linker bureau met Ilias, een jonge strafrecht advocaat, maar nu in de rol van officiële vertaler om met ons het contract te bespreken en waar nodig te verduidelijken.

Als er een paar pagina’s van het contract gereed zijn worden ze direct afgedrukt en aan ons stapeltje toegevoegd.

Dimitris, onze makelaar zit met Pepy, de verkoopster, op de enorme bank en bespreekt, tussen de telefoontjes door, met haar de voortgang. De notaris zelf is druk met van alles maar ziet kans om twee borden met hapjes aan te laten rukken en glaasjes bier voor ons in te schenken.

Er komt een man het kantoor binnen stormen die luidkeels tegen de notaris, zijn dochter en iedereen die het horen wil, over zijn gestolen kippen begint te emmeren. We begrijpen het half maar Ilias schakelt moeiteloos over op het vertalen van zijn relaas.

En dat allemaal tegelijk in een kantoortje van iets van 25m2.

En iedereen blijft kalm. Veel drukte en discussies maar de heftige gesprekken worden afgesloten met een glimlach. Vooral de notaris-dochter maakt diepe indruk op ons door aan ons contract te werken, haar lunch te verorberen, de emmerende meneer met zijn gestolen kippen vriendelijk te woord te staan en kennelijk ook nog kans te zien met ons mee te luisteren want als er onduidelijkheid dreigt of we wat glazig beginnen te kijken komt ze met de juiste documenten of tekeningen aandraven.

Dan is het moment daar. Pepy tekent eerst want ze moet haar dochter van school halen. Twee zoenen, de aanzet voor de in Griekenland zo verwarrende 3e zoen, de handtekeningen en proosten met de glaasjes bier. Een ervaring rijker. Oh ja, en een huis!